Oekraïens patriottisme versus Russisch patriottisme

De zeekust bij Sevastopol op de Krim, Oekraïne - foto: J29 - licentie: CC BY-SA 3.0
De zeekust bij Sevastopol op de Krim, Oekraïne - foto: J29 - licentie: CC BY-SA 3.0

Enkele dagen geleden vuurde Oekraïne een door de VS geleverde raket, gevuld met clustermunitie, af op een druk strand op de Krim. Er vielen minstens vijf doden, waaronder een kind van 2 en een kind van 9 jaar. Meer dan honderd andere badgasten raakten gewond.

Mykhailo Podolyak, adviseur van Zelensky in het presidentiële kabinet, reageerde met een tweet. Niet met de gebruikelijke oorlogsgerelateerde zinnen over “betreurenswaardige collateral damage onder burgers” maar maakte duidelijk dat de gedode en gewonde badgasten het allemaal verdienden omdat er geen echte burgers zijn op de Krim, alleen “burgerbezetters”.

Hij verstrak zich niet. Wat hij zegt is volledig in lijn met het Krimbeleid van het Oekraïense regime na de “bevrijding” en de daarop volgende bezetting van de Krim door Rusland.. Sinds het begin van de oorlog heeft Kiev herhaaldelijk zo duidelijk mogelijk gemaakt dat er direct na een eventuele herovering van de Krim een gigantische etnische zuivering van miljoenen mensen zal plaatsvinden.

Niet alleen de honderdduizenden Russen die sinds 2014 naar de Krim zijn verhuisd en daar een gezin hebben gesticht en in hun levensonderhoud hebben voorzien, zullen worden verdreven, maar ook iedereen die daar vóór 2014 woonde en “samenwerkte” met de Russische autoriteiten zal worden verdreven of gevangengezet.

Gezien het feit dat de Krim al tien jaar volledig deel uitmaakt van Rusland, gaat dit zo’n beetje over de hele bevolking. Elke inwoner van de Krim betaalt al tien jaar belasting aan de Russische staat. Ze sturen hun kinderen naar Russische scholen, waar ze les krijgen volgens het Russische lesprogramma. De meerderheid heeft een Russisch paspoort en jongeren die hun militaire dienstplicht vervullen, doen dat i het Russische leger. Gezien het feit dat vertegenwoordigers van de Oekraïense regering. Leraren die les blijven geven volgens het Russische leerprogramma worden door de Oekraïense regering “collaborateurs” genoemd die gestraft moeten worden. Het zal kortom om vrijwel om de hele actuele bevolking van de Krim gaan. Het zal immers heel moeilijk worden om niet als “collaborateur” te worden beschouwd.

Tweet - bron: X

De plannen voor Donetsk en Lugansk, de regio’s die zich afscheidden van Oekraïne na de Maidan-coup van 2014 zijn identiek. Een ‘bevrijding’ zou daar nog brutaler kunnen zijn, gezien het feit dat bijna iedereen daar minstens één familielid heefr die de afgelopen tien jaar met een wapen in de hand tegen de Oekraïense staat heeft gevochten. Een Oekraïense herovering van het gebied zou leiden tot de grootste massale verplaatsing van de 21e eeuw tot nu toe, vooral volgens expliciete verklaringen van Kiev zelf.

Deze oorlog gaat niet over “nationale zelfbeschikking versus nationale onderdrukking”, maar over welk primitief etnisch patriottisme uiteindelijk de overhand haalt: het Russische patriottisme opgelegd worden aan miljoenen Oekraïners of het Oekraïense patriottisme dat een enorme etnische zuivering wil uitvoeren op miljoenen Russen en “collaborateurs”?

Eigenlijk is het een theoretische vraag. In de praktijk is de vraag toch al zo goed als beantwoordt. Oekraïne zal nooit de gebieden die in 2014, of zelfs maar een aanzienlijk deel van de gebieden die sinds 2022 verloren zijn gegaan, heroveren. De oorlog zal op de één of andere manier eindigen met een verder verlies van Oekraïens grondgebied en aan een ronde tafel gehouden ‘vredesgesprekken’. De Oekraïense dromen over etnische zuivering op de Krim en elders zijn steriel zelfbedrog.

Naar analogie zou je kunnen opmerken dat als 10 jaar bezetting genoeg is om de nationaliteit van een stukje aarde te bezegelen, de Palestijnen nu al de Westelijke Jordaanoever, Gaza en Oost-Jeruzalem kunnen opgeven. Het gaat hier echter niet over het morele gelijk of over het feit dat de Russen en niet de Oekraïeners over de Krim regeren, het gaat er in dit stukje over hoe de realiteit er vandaag uitziet. Over Palestina zullen er ook ooit aan een ronde tafel echte ‘vredesgesprekken’ gevoerd moeten worden. De realiteit daar, de Israëlische bezetting en etnische zuivering zal internationaal nooit aanvaard worden. Al was het alleen maar omdat de Palestijnen, in tegenstelling tot de Oekraïners en Russen, geen land hebben waar ze naar kunnen uitwijken

De standpunten in dit artikel zijn uitsluitend die van de auteur en kunnen al dan niet een weergave zijn van de standpunten van Plutopia.be

Auteur

  • Francis Jorissen

    Francis Jorissen woont in het midden van nergens ergens in Frankrijk. Nieuwsgierig, free-lance Francis Jorissen woont in het midden van nergens ergens in Frankrijk. Nieuwsgierig, free-lance journalist, activist en (nog steeds) would-be wereldreiziger. Nieuwsjunkie vooral geïnteresseerd in Rusland, de landen die ooit behoorden tot wat men toen 'Het Oostblok' noemde en het Midden-Oosten. Maar eigenlijk ook in veel andere zaken die de wereld de wereld maken.

    Bekijk Berichten

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Please enter your comment!
Please enter your name here