De grote verrassing bij de Franse vervroegde parlementsverkiezingen is dat de Nouveau Front Populaire alliantie 182 zetels binnenhaalt. Macrons Ensemble (een alliantie van drie partijen) is tweede met 168 zetels en het extreemrechtse en fascistoïde Rassemblement National, de zogenaamde gedoodverfde winnaar, is pas derde geworden met 143 zetels.
Drie grote verliezers
(1) De peilingsbureaus en analisten van allerlei aard die RN in de loop van de week weliswaar geen absolute meerderheid meer beloofden maar toch voorspelden dat het de grootste fractie zou worden met tussen de 250 en 280 zetels. Hoe .
(2) Macron. Je kan niet zeggen dat zijn gok beloond werd. Toen Macron uitlegde waarom hij de vervroegde verkiezingen uitschreef, zei hij dat hij een “verduidelijking” van het politieke landschap wilde en een beter bestuurbaar parlement. Hij vond dat zijn relatieve meerderheid niet genoeg was.
Vandaag is het parlement meer gefragmenteerd dan voor de vervroegde verkiezingen. En toch blijven er mensen uitleggen dat de resultaten aantonen dat Macrons beslissing om vervroegde verkiezingen uit te schrijven een geniale zet was.
Zijn alliantie verloor bijna 100 zetels, zijn huidige premier bekritiseerde hem openlijk voor die beslissing toen hij gisterenavond zijn aftreden aankondigde, zijn voormalige premier stelde zelfs voor om een tijdelijke coalitie te vormen tot het land van hem verlost is. Het ziet er vandaag naar uit dat het zeer moeilijk zo niet onmogelijk zal zijn om een regering te vormen.
Frankrijk kwam gevaarlijk dicht bij een extreemrechtse regering met verstrekkende gevolgen. Bovendien is extreemrechts nu nog groter dan het ooit was.
(3) De RN waar de champagne gekoeld en de hapjes al geleverd waren zagen ze Bardella al als premier. Ze ware sprakeloos. Bardella hield een korte toespraak waar hij uitlegde dat de overwinning hen ‘’ontstolen’ was. Bardella en Le Pen sloten zich af van hun militanten en toen ze uiteindelijk naar huis gingen verborgen hun veiligheidsteam hen achter open paraplu’s zodat de pers hun teleurgestelde gezichten niet kon fotograferen. Vertrokken als dieven in de nacht.
Vanmorgen proberen ze hun verlies te minimaliseren en zelfs te verkopen als een “uitgestelde overwinning”. Zo vertelt Jimmy Bourlieux, afgevaardigde RN in het departement Gironde, bij het radiostation France Bleu: “Twee jaar geleden hadden we acht parlementsleden, drie weken geleden 88 en vandaag hebben we er meer dan 140. We zijn de partij met de meeste parlementsleden in de Assemblée Nationale. We gaan dus van kracht naar krachtiger en de overwinning ligt om de hoek,”
Het RN heeft vandaag 143 parlementszetels. Het is niet te geloven dat er nog mensen zijn die de resultaten van de verkiezingen voorstellen als een succes om ze in bedwang te houden. ”
Zonder de linkse coalitie had het “Republikeinse Front” nooit standgehouden
De aanvankelijke strategie van Macron en zijn kamp bestond uit het belasteren van de linkse coalitie NFP door hen en RN gelijk te stellen. Na de 1e ronde probeerden ze de NFP op te splitsen (de sociaaldemocraten (SP), groenen (EELV) en communisten (PCF) opzetten tegen La France Insoumise (LFI) en weigerden enkele zwaargewichten de kiezers op te roepen te stemmen voor NFP-kandidaten om de RN te blokkeren.
De strategie van Macron/een deel van zijn kamp faalde. Een ander deel van zijn kamp veranderde halverwege van koers en riep kiezers op om NFP te kiezen, aangezien ze profiteerden van NFP-stemmers in andere districten.
In tegenstelling daarmee heeft de Nouveau Front Populaire, NFP, zich vanaf het bekendmaken van de uitslag in de eerste ronde op 30 juni, teruggetrokken voor de tweede ronde wanneer ze op de derde plaats eindigden in de eerste ronde. Ze riepen op om een “Republikeins Front” te vormen en tegen de RN-kandidaat te stemmen, zelfs als moesten hun kiezers daarvoor hun neus dichtknijpen en voor een van Macrons kandidaten of het rechtse Les Republicanisme stemmen. Het is enkel daardoor dat Macrons coalitie erin slaagde 164 zetels binnen te halen, terwijl de peilingen hen er 60 tot 65 voorspelden.
In het geval van een LFI/RN-duel stemde 43% van de Ensemble-kiezers voor de linkse kandidaat, tegenover 19% voor uiterst rechts, en onthield 38% zich van stemming. Als de RN-kandidaat tegen de sociaaldemocraten (PS), de ecologisten (EELV) of de communisten (PCF) was, dan ging 54% van de Ensemble-kiezers voor links.
Het Republikeinse front op links was effectiever: 72% van de kiezers van het Nieuw Volksfront stemde voor de kandidaat van het Ensemble als deze het opnam tegen het Rassemblement National. Dit bezorgde verschillende Macron-figuren de overwinning op zondag, zoals de gehate minister van Binnenlandse Zaken Gérald Darmanin en de voormalige premier Elisabeth Borne die het parlement regelmatig negeerde door wetten uit te vaardigen door gebruik te maken van de 49.3 clausule in de grondwet waarmee een wetsvoorstel wet kan worden zonder stemming in het parlement.
Extreem-rechts heeft dus *niet* de steun van de meerderheid van de Fransen, ondanks dat het vocabulaire en de ideeën ervan genormaliseerd zijn door sommigen in Macrons’ partij, op 24/7 nieuwszenders en in enkele van de grootste kranten in Frankrijk. Een interessante ontkoppeling tussen media/politici en het volk.
Dit is de 3de keer dat linkse kiezers Macron redden. Ze waren essentieel voor zijn overwinning in de presidentsverkiezingen van 2017 en van 2022 waar ze beide keren hun “republikeinse plicht” deden om Marine Le Pen van de RN tegen te houden. Maar Macron en zijn regeringen hebben er nooit rekening mee gehouden in hun beleid. En gisterenavond dus een derde keer.
Hoe moet het verder?
Gisterenavond en vanmorgen zeggen alle partijen die de NFP uitmaken allemaal dat ze *geen* coalitie zullen vormen met Macron. Te veel kwaad bloed, te veel diepgaande beleidsverschillen. Laten we eens kijken of dit de komende dagen en weken zo blijft.
Binnen de NFP heersen ook een aantal echte meningsverschillen en moeilijkheden onder elkaar. De hamvraag daar is of ze erin slagen om verenigd te blijven.
Macrons eigen fractie Ensemble heeft veel minder cohesie dan in 2017 en zelfs 2022, en zal veel minder volgzaam en ontvankelijk zijn voor Macrons leiderschap. Een deel van zijn parlementsleden zou voorstellen van de PS en EELV kunnen steunen,
Wordt vervolgd…
