Een week nadat onderzoekers van de Israëlische militaire politie een inval deden in de ‘detentiefaciliteit’ Sde Teiman in het zuiden van Israël en negen soldaten arresteerden die beschuldigd werden van seksueel misbruik van een Palestijnse gevangene, publiceerde B’Tselem, de belangrijkste Israëlische mensenrechtenorganisatie, een schokkend rapport over het systematische misbruik en de martelingen van Palestijnen in Israëlische gevangenissen sinds 7 oktober.
De titel van het rapport windt er geen doekjes om: “Welcome to Hell”.
Sde Teiman, het foltercentrum in de woestijn
De gevangenis – zeg maar folterkamp – Sde Teiman is in mei en juni al het onderwerp geweest van een controverse na berichten over misbruik door CNN en The New York Times. Naar aanleiding daarvan dienden verschillende mensenrechtenorganisaties een petitie in bij het Hooggerechtshof waarin ze eisten dat het folterkamp zou worden gesloten. De regering kondigde toen aan dat het leger het gebruik van Sde Teiman zou afbouwen en begon gevangenen over te plaatsen naar andere locaties.
In mei zei de militaire advocaat-generaal dat het leger meldingen van misbruik en marteling in Sde Teiman onderzocht en 70 onderzoeken had geopend die “zeer serieus” werden behandeld.
In juli vertelde Benjamin Netanyahu het Hooggerechtshof dat Sde Teiman alleen gebruikt mag worden voor kortdurende detentie en ondervraging van Palestijnse gevangenen die in Gaza gevangen zitten, een standpunt waar de fascistische minister van ‘Veiligheid’ Ben Gvir, die verantwoordelijk is voor de gevangenissen, sterk tegen is.
Deze week dan, diende de regering, in antwoord op de petitie van de mensenrechtenverenigingen, een brief in bij het Israëlische Hooggerechtshof over de omstandigheden in het folterkamp in de woestijn. Daarin werd gemeld dat ze gevangenen die uit Gaza waren ontvoerd, uit het kamp heeft vrijgelaten omdat er te weinig ruimte was om ze vast te houden.
Het document onthulde de omvang van de fondsen die in het martelkamp zijn gepompt. Het bedrag wordt geschat op ongeveer 44 miljoen NIS (€ 10,7 miljoen) voor de renovatie van de locatie, waardoor nieuwe gevangenisfaciliteiten kunnen worden uitgebreid. Het geld zou moeten dienen om duizenden nieuwe gevangenisruimtes te creëren.
De brief probeerde verder de bezorgdheid over mensenrechtenschendingen weg te nemen door te beweren dat gedetineerden in de Sde Teiman gevangenis zeven uur per nacht mogen slapen en dat hen geen slaap wordt onthouden. Er werd ook beweerd dat de gedetineerden voldoende voedsel krijgen in de vorm van drie maaltijden per dag, waarbij de kwaliteit en kwantiteit wordt vastgesteld door een gekwalificeerde voedingsdeskundige. De gedetineerden hebben ook “te allen tijde toegang tot drinkwater via waterkranen”.
De beweringen zijn alleszins in flagrante tegenspraak met de vele rapporten van de afgelopen maanden dat het leger en de kampautoriteiten de Palestijnse gevangenen regelmatig martelen, uithongeren, slaap ontzeggen en fysiek, psychologisch en seksueel misbruiken. Onlangs nog onthulde een uitgelekte video van de faciliteit de groepsverkrachting van een Palestijnse gevangene door Israëlisch personeel.
Het antwoord van de indieners van de petitie liet dan ook niet lang op zich wachten. “Nadat de regering maandenlang haar antwoord op de beslissingen van de rechtbank ontweek, besloot ze in haar antwoord een alternatieve realiteit te verzinnen, waarin ze toegeeft dat de gevangenen in kooien worden gehouden, voortdurend geboeid en geblinddoekt zijn, op matrassen op de grond slapen en medische diensten krijgen in een speciale faciliteit, maar dit niet als een probleem ziet.”
Ze voegden eraan toe dat de dood van gevangenen, amputatie van organen, geweld en mishandeling verdwenen is uit het antwoord [van de regering], ook al wordt er dezer dagen een onderzoek uitgevoerd.
Het rapport van B’Tselem
Het verslag van de mensenrechtenorganisatie is gebaseerd op de getuigenissen van 55 Palestijnse gevangenen en onthult een systematisch, institutioneel beleid gericht op het voortdurend mishandelen en martelen van alle Palestijnse gevangenen. Het omvat veelvuldige daden van ernstig, willekeurig geweld; seksueel geweld; vernedering en kleinering; opzettelijke uithongering; gedwongen onhygiënische omstandigheden; slaaponthouding; verbod op en strafmaatregelen voor religieuze activiteiten; inbeslagname van alle gemeenschappelijke en persoonlijke bezittingen; en ontzegging van gepaste medische behandeling en medicijnen.
Dit soort beschrijvingen komt keer op keer terug in de getuigenissen, met gruwelijke overeenkomstige details. Het is het resultaat van een proces waarbij meer dan een dozijn Israëlische gevangenissen (militaire en civiele) werden omgebouwd tot een netwerk van kampen gewijd aan het misbruiken van gevangenen. Elke gevangene wordt opzettelijk misbruikt en ondergaat meedogenloze pijn en lijden. De gevangenissen zijn eigenlijk folterkampen.
De Palestijnen, inclusief kinderen, (velen van hen zijn niet eens aangeklaagd, hebben geen proces gehad en zijn niet veroordeeld) zijn in feite gijzelaars van de Israëlische staat. En dat begon al veel vroeger dan op 7 oktober.
In de loop der jaren heeft Israël honderdduizenden Palestijnen opgesloten in zijn gevangenissen, die altijd gediend hebben als een instrument voor het onderdrukken en controleren van de Palestijnse bevolking. De paar tiental verhalen in dit rapport zijn eigenlijk het verhaal van de duizenden Palestijnen van Gaza, de bezette Westelijke Jordaanoever, het bezette Oost-Jeruzalem en inwoners van Israël zelf, die sinds het begin van de oorlog werden gearresteerd, maar ook van hen die al voor 7 oktober waren opgepakt en opgesloten.
Begin juli 2024 zaten er 9.623 Palestijnen vast in die Israëlische folterkampen, bijna het dubbele van het aantal vlak voor het begin van de oorlog. Van hen werden er 4.781 vastgehouden zonder proces, zonder dat ze wisten waarvan ze beschuldigd werden en zonder toegang tot een advocaat of het recht om zichzelf te verdedigen in wat Israël “administratieve detentie” noemt.
Sommigen werden gevangen genomen omdat ze begaan waren met het lijden van de Palestijnen. Anderen dan weer tijdens militaire activiteiten in Gaza, omdat ze in de vage categorie “mannen in de gevechtsleeftijd” vielen. Weer anderen omdat ze verdacht werden van militanten of aanhangers te zijn van Hamas of een andere Palestijnse gewapende groep. De gevangenen vormen een breed spectrum van mensen uit verschillende gebieden, met verschillende politieke meningen en slechts één ding gemeenschappelijk hebben: het zijn Palestijnen.
Het rapport merkt verder op dat het martelregime “zo systematisch is, dat er geen ruimte is om te twijfelen aan een georganiseerd, verklaard beleid van de Israëlische gevangenisautoriteiten”.
Tenslotte, en misschien wel het belangrijkste, legt het rapport uit dat het Israëlische opsluitings- en martelregime niet los gezien kan worden van Israëls bredere koloniale project. “De huidige situatie, hoe gruwelijk ook, kan niet volledig worden begrepen zonder de sleutelrol te onderzoeken die dit project heeft gespeeld in de sociale en politieke onderdrukking van het Palestijnse collectief door de jaren heen.”
Het gevangenissysteem is een van de vele controle- en onderdrukkingsmiddelen die het Israëlische apartheidsregime gebruikt om de joodse suprematie tussen de Jordaan en de Middellandse Zee te behouden. Al tientallen jaren gebruikt Israël de opsluiting van honderdduizenden Palestijnen uit alle lagen van de bevolking om het sociale en politieke weefsel dat de Palestijnse bevolking bindt te ontrafelen en te vernietigen. Volgens verschillende schattingen heeft Israël sinds 1967 meer dan 800.000 Palestijnse mannen en vrouwen opgesloten op de bezette Westelijke Jordaanoever, het bezette Oost-Jeruzalem en in de Gazastrook, wat erop neerkomt dat ongeveer 20% van de totale bevolking en ongeveer 40% van alle Palestijnse mannen in Israëlische gevangenissen is beland.
De omvang van dit opsluitingsproject betekent dat er nagenoeg geen Palestijnse families zijn waarvan niet minstens een lid in het Israëlische gevangenissysteem heeft gezeten. Het project past perfect in de repressieve logica van de Israëlische apartheid.
Ook, en zeker, in de gevangenissen worden Palestijnen volledig ontmenselijkt en behandeld als een homogene, gezichtsloze massa, ontdaan van elke individuele identiteit. Ze worden allemaal beschouwd als “menselijke beesten” en “terroristen” alleen maar omdat ze achter tralies zitten, of hun detentie nu gerechtvaardigd of willekeurig is, wettig of niet. Zo worden misbruik en degradatie, en de schending van hun rechten, toelaatbaar.
De vrijgelaten gevangenen die voor dit rapport met B’Tselem spraken, beschreven een breed scala aan maatregelen die worden gebruikt voor controle en onderdrukking. De waarde van hun getuigenissen gaat verder dan het verschaffen van een verslag van de afschuwelijke realiteit binnen Israëlische gevangenissen en detentiefaciliteiten sinds 7 oktober. Ze bieden een blik op een veel bredere realiteit.
Gezien de ernst van de feiten, de mate waarin de bepalingen van het internationaal recht worden geschonden, en het feit dat deze schendingen dagelijks en in de loop der jaren tegen de hele populatie van Palestijnse gevangenen zijn gericht – is de enige mogelijke conclusie dat Israël martelingen uitvoert die neerkomen op een oorlogsmisdaad en zelfs een misdaad tegen de menselijkheid.
B’Tselem doet een beroep op alle naties en op alle internationale instellingen en organen, inclusief het Internationaal Strafhof, om alles te doen wat in hun macht ligt om onmiddellijk een einde te maken aan de wreedheden die het Israëlische gevangenissysteem de Palestijnen aandoet, en om het Israëlische regime dat dit systeem stuurt te erkennen als een apartheidsregime dat moet gestopt worden.
De bevindingen van B’Tselem werden ook bevestigd door een VN-rapport dat diezelfde dag werd vrijgegeven en waarin de “wijdverspreide mishandeling, marteling, aanranding en verkrachting” die de norm zijn geworden in Israëlische gevangenissen, met tenminste 53 Palestijnen die in 10 maanden tijd zouden zijn gestorven als gevolg daarvan, aan de kaak wordt gesteld.
Talloze getuigenissen van mannen en vrouwen spreken over gedetineerden in kooiachtige omheiningen, vastgebonden aan bedden, permanent geblinddoekt en, op een luier na, naakt, zonder aangepaste gezondheidszorg, voedsel, water en slaap, elektroshocks, inclusief op de genitaliën, brandwonden door sigaretten.
Slachtoffers hadden het over luide muziek die afgespeeld werd tot hun oren bloedden, aanvallen door honden, waterboarding, ophanging aan plafonds en ernstig seksueel en gendergerelateerd geweld.
“Beschuldigingen van groepsverkrachting van een Palestijnse gevangene, die nu op schokkende wijze worden ondersteund door stemmen in het Israëlische politieke establishment en de samenleving, leveren het onweerlegbare bewijs dat het morele kompas zoek is”, aldus de experts.
Een woordvoerder van de Israel Prison Service vertelde maandag op een vraag over het B’Tselem rapport aan het persagentschap Reuters, dat alle gevangenen volgens de wet worden behandeld en dat hun basisrechten volledig zijn gewaarborgd door professioneel opgeleide bewakers.
“Wij zijn niet op de hoogte van de beweringen die u beschrijft en voor zover wij weten hebben dergelijke gebeurtenissen zich niet voorgedaan onder de verantwoordelijkheid van de IPS.” Hij voegde er nog aan toe dat “gedetineerden het recht hebben om klachten in te dienen die volledig zullen worden onderzocht.”
In de reguliere media is er hier en daar wel in een zijlijn summier iets verschenen of gezegd over het rapport van B’Tselem maar over het algemeen zwijgen de media en schenken ze er geen aandacht aan. Politici en regeringen doen of hun neus bloedt want, ja toch, Israël heeft ‘het recht op zelfverdediging’.
Het is pas op het moment dat Het Israëlische Channel 12 beelden uitzond van het Sde Teiman folterkamp, waarop te zien lijkt te zijn hoe een soldaat een Palestijnse gevangene meeneemt naar een hoek van een kamer waar een aantal Palestijnen werden vastgehouden, zichzelf met schilden afdekt en hem seksueel misbruikt dat er meer aandacht is.
Op sociale media scoren video’s nu eenmaal beter dan woorden.
